Die vraag kwam deze week terug in het thema van mijn lessen, intentie, maar ook tijdens de yoga marketing training van Aimée Drost, waar ik aan deel neem.
Een mooie, maar ook moeilijke vraag. Samen met mijn buddy ging ik op zoek naar het antwoord.
Ik doe wat ik doe omdat ik mensen wil laten ontdekken en ervaren wie ze zijn en dat ze goed zijn zoals ze zijn. Dat klinkt heel mooi, maar voor mij was dat lange tijd niet vanzelfsprekend. Ik leefde vanuit de ander en was vooral bezig met wat anderen van mij zouden vinden. Ben ik wel goed genoeg? Zelf vond ik van niet.
Waar dit precies vandaan kwam weet ik niet. Ik was nooit heel zelfverzekerd en het pesten op de lagere school zal zeker niet hebben bijgedragen. Mijn aandacht was vooral op anderen gericht zodat ik kon anticiperen op wat (ik dacht dat) zij van mij verwachten. En dat probeerde ik dan zo goed mogelijk te doen, zo niet beter. Mijn lat lag vreselijk hoog en ik rende maar door, zonder stil te staan hoe het voor mij was.
Tot in 2016. Na 16 jaar liep ik vast in mijn baan als onderzoek analist in het laboratorium. Het was altijd al een hectische omgeving, maar na de verhuizing naar een nieuw gebouw kon ik mijn draai niet meer vinden. Wat ik ook probeerde, ik had continue het gevoel dat ik tekortschoot. Ik begon te twijfelen aan mezelf, ging steeds harder werken om en kwam steeds vaker boos en gefrustreerd thuis. Waarom lukt het niet? Ik was toch goed in wat ik deed.
De frustratie had uiteindelijk gevolgen voor mijn functioneren. Ik moest een “verbetertraject” in. Tot mijn eigen verbazing hoorde ik mezelf zeggen “Dat wil ik niet, want dan ben ik mezelf niet meer”. Het was eruit voordat ik er erg in had.
In de maanden die volgden leerde ik woorden geven aan mijn gevoel. Met een coach die me de juiste, kritische vragen stelde kwam ik erachter dat ik mezelf allang niet meer was en dat de plek waar ik werkte niet meer bij mij paste. We waren beide veranderd, gegroeid, maar elk in een andere richting. Met deze conclusie kwam het besluit om weg te gaan en begon de zoektocht naar mezelf.
Yoga heeft mij geholpen hierbij.
In het begin was het vooral een fysieke oefening. Ik probeerde de houdingen zo goed mogelijk te doen. Na verloop van tijd ontdekte ik echter dat wanneer ik de houdingen aanpaste aan mijn eigen mogelijkheden me dit meer ruimte gaf. Ik kon met mijn aandacht beter bij mijn lichaam blijven en voelen wat een houding met mij deed. Dit gaf verdieping, in de houding, maar vooral in mijzelf. In de houdingen op de mat kwam ik namelijk dezelfde thema’s tegen als in mijn dagelijks leven. Yoga maakte ze zichtbaar. Gaandeweg leerde ik ze te begrijpen en te ontdekken wat goed is voor mij.
Het is niet zo dat ik het nu allemaal weet; ik ben nog steeds zoekende. Of onderzoekende ?, zoals ik het zeg, want het moeten mag er af. Door dat los te laten is er ruimte ontstaan om te ervaren wat er is. Ik blijf fascinerend vinden om te ontdekken hoe me dat steeds weer tot nieuwe inzichten brengt. Hoe mijn proces zich steeds meer verdiept, ook of juist nu als yoga docent.
Dat gun ik jou ook. Daarom neem ik je graag mee in mijn proces, om je zo te stimuleren en inspireren bij dat van jou. Samen op pad om ieder onze eigen weg te vinden, zodat je uiteindelijk kan zijn wie je bent.
Ga je mee?